راز نماز

 

از نكات اساسى مربوط به نماز، برپايى آن به صورت جماعت است. نماز جماعت پاداش بسيار، بركات فراوان و فوايد فردى آثار اجتماعى بسيار دارد.

شكوه مسلمانان و موحّدان را مى‏رساند. ذوب شدن «فرد» در «جمع» در يك عبادت توحيدى است. مقدمه وحدت و عامل تقويت روح برادرى است.

نماز جماعت، زمينه شناخت افراد و مشكلات و نيازهاى آنان است. نماز جماعت، بهترين و بيشترين و پاك‏ترين و كم خرج‏ترين اجتماعات دنياست. خار چشم دشمنان اسلام است. عامل نظم، وحدت صفوف، وقت‏شناسى و مبارزه با فردگرايى و خودخواهى است. موجب شسته شدن كينه‏ها و كدورت‏ها و پيدايش روحيه اخوّت دينى است. مستحب است انسان صبر كند تا نماز را به جماعت بخواند. نماز به جماعت، از نماز اوّل وقتِ فُرادى‏ با فضليت‏تر است و پاداش جماعت، هر چند مختصر و كوتاه برگزار شود، از نماز فُرادى‏ كه طولانى بخوانند بيشتر است. (131)  در حديث آمده است: هرگاه عدد نمازگزاران در جماعت، از ده نفر بيشتر شود، پاداشى نصيب نمازگزاران مى‏شود كه قابل بيان و شماره نيست.

در نماز جماعت، بايد فردى عادل و متّقى و شايسته، امام جماعت شود و ديگران به او اقتدا كنند.

اين شرط، هم ملاك بودن تقوا و عدالت را بيان مى‏كند و هم تبعيت از پيشگامان در صلاح و پاكى را مى‏آموزد. تحقير نماز جماعت، تحقير خداست و تعظيم آن، بزرگداشت فرمان پروردگار است.

آنكه براى شركت در نماز جماعت، از خانه بيرون مى‏رود، يا در مسجد به انتظار برپايى نماز جماعت به سر مى‏برد، در طول اين مدّت پاداش پرداختن به نماز را مى‏گيرد. (132) 

در نماز جماعت، جمعيّت هر چه بيشتر باشد، ثوابش افزون‏تر است. در حديث آمده است: هر كه نماز جماعت را دوست بدارد، خدا هم او را دوست مى‏دارد. (133)

رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: صف‏هاى جماعت، همچون صفوف فرشتگان در آسمان چهارم است. (134) 

 

عدالت پيشنماز

چون نماز، نشانه‏اى از يك تجمع دينى و اقتدا به يك «پيشوا» است، پس بايد خوب‏ترين انسان‏ها و پاك‏ترين افراد، به امامت جماعت بپردازند. امام جماعت بايد كسى باشد كه به ديانت و تعهدش ايمان داشته باشيم.

افراد گنهكار و سفيه، نمى‏توانند پيشنماز شوند.

در حديث آمده است: «فَقَدِّمُوا اَفْضَلَكُم» (135)  برترين‏هاى‏تان را پيشنماز كنيد. امام