تارعنکبوت ، قوی ترین الیاف موجود در جهان پروتئینی که عنکبوت را قادر می سازد خود را آویزان کند و هم چنین به شکار طعمه کمک می کند نظر دانشمندان را به خود جلب کرده است . ملکول های این پروتئین بسیار کشسان و قوی هستند و به گونه ای طراحی شده اند که بتوان آن ها را کشید . تار عنکبوت را می توان تا سی الی پنجاه درصد طول اولیه اش بدون پاره شدن کشید . این ماده از فولاد محکم تر و از نظر استحکام با الیاف کولار قابل مقایسه است . دلیل توجه ارتش ایالات متحده به این ماده استفاده از آن در ساخت جلیقه های ضد گلوله و محافظ هاست . هدف عمده پژوهش های دانشگاه کالیفرنیا ، درک چگونگی چین خوردن این پروتئین و سازماندهی رشته تار عنکبوت است . پژوهشگران با استفاده از روش میکروسکوپ نیروی اتمی و یک کشنده مولکولی با تصویربرداری و کشش این پروتئین به سرنخ هایی دست یافته اند . این مشاهدات به پژوهشگران کمک می کند تا آن چه را هنگام تشکیل تارعنکبوت در غده تراوش تارعنکبوت رخ می دهد ، شبیه سازی کنند . آن ها دریافته اند که وقتی پروتئین باز می شود به صورت تکه تکه است . درضمن این پروتئین دارای پیوندهایی است که هنگام افزایش بار، باز شده و تغییر شکل می دهند ، این امر از الگویی پیروی می کند که دردیگر پروتئین های تحت بار کشف شده است . تارعنکبوت دارای بخش های کریستالی و بخش های شبه لاستیکی کشسانی است . پژوهشگران دریافته اند که مولکولهای منفرد دارای هردوبخش هستند ساختمان و کاربرد تار عنکبوت تار عنکبوت از پروتئین رشته ای فیبروئین ساخته شده است . این پروتئین از آمینو اسید های آلانین و گلیسین ، سرشار است . بیشتر رشته های پلی پپتیدی سازنده ی این پروتئین ، به صورت صفحات بتا آرایش یافته اند . این صفحات در زمینه ای از رشته های آمینو اسید به صورت صفحات آلفا جای گرفته اند . مارپیچ های آلفا با بی نظمی زیادی به هم پیچیده اند و همین بی نظمی باعث خاصیت کش سانی تار می شود . یکی از ویژگی های جالب تار عنکبوت این است که مقدار زیادی نمک و مواد ضد باکتری و ضد قارچ دارد که در برابر حمله ی باکتری ها و قارچ ها از آن محافظت می کند . نحوه ی تولید تار : عنکبوت از آب به عنوان حلال پروتئین ابریشم خود استفاده می کند .در عنکبوت مجاری تار ریسی وجود دارند . در بخش ابتدای هر مجرا ، غده های ترشحی وجود دارند که پروتئین سازنده ی تار را ترشح می کنند . در این قسمت ملکول های پروتئین در حلال آب غوطه ورند و حالت بلور مایع دارند . در بخش دوم مجرا ، پمپ های پروتون ، فعالانه یون های H+ را به درون مجرا ترشح و آن جارا اسیدی می کنند در این محیط ، از خاصیت آب دوستی بلور مایع کاسته می شود . در نتیجه ، ملکول های آب از ابریشم تار جدا و به کمک پمپ Na+/K+ATPase از مجرا برداشته می شوند . مجرای تارریسی در انتهای خود باریک تر می شود . در نتیجه ی نیرویی که از عقب و دیواره ی مجرا به بلور مایع وارد می شود ، این بلور شکل رشته مانندی به خود می گیرد و با برداشت ملکول های آب حالت جامد تری پیدا می کنند . بخش بعدی مجرا نقش مرکز کنترل کیفیت را دارد و در صورتی که پیوستگی تار مشکل داشته باشد ، آن را بر طرف می کند . بخش انتهایی مجرا ، محل خروج تار ریسیده شده است .چون در این بخش ، تار حالت جامد تری به خود می گیرد ، غده های ویژه ای مواد لغزنده کننده ای را به سطح داخلی مجراترشح می کنند تا خروج تار تسهیل شود . کاربرد های تار عنکبوت : تار عنکبوت از فولاد محکم تر است . با وجود این ، در مقایسه با فولاد بسیار سبک و انعطاف پذیر است . از این رو برخی آن را فولاد زنده نامیده اند . این فولاد آن قدر محکم است که می توان از آن توری ساخت .و با آن یک بوئینگ 747 را متوقف کرد و در عین حال ، آن قدر سبک و انعطاف پذیر است که می توان از آن لباس تهیه کرد . بنابر این، کاربرد های آن در پزشکی و صنعت زیاد است . کاربرد در پزشکی : به دلیل محکمی و در عین حال انعطاف پذیری ، می توان از آن برای تهیه ی نخ جراحی ، زردپی و رباط مصنوعی و دستکش های جراحی بهره برد . تار عنکبوت نقش ضد عفونی کننده و پانسمانی نیز دارد . زیرا عنکبوت برای حفاظت تار پروتئینی خود در برابر باکتری و قارچ ها ، تارش را به مواد ضد باکتری و ضد قارچ آغشته می کند . از این رو می توان از آن برای پانسمان زخم استفاده کرد . کاربرد در صنعت : 1. تولید طناب های بسیار محکم برای کوهنوردی ، چتر نجات و .... 2. تولید تور های ماهیگیری محکم 3. تولید لباس غواصی مقاوم در برابر کوسه ها 4. تولید لباس ضد گلوله چرا خود عنكبوت به اين تار نمي‌چسبد و مي‌تواند روي آن به راحتي راه برود؟ برای توضیح این پدیده 3 فرضیه مطرح شده است: فرضیه ی اول وجود یک نوع روغن را مطرح می کند، که این روغن از عنکبوت ترشح می شود و خاصیت ضد چسبندگی دارد. مشکل این فرضیه این است که چنین روغنی هنوز کشف نشده است!! پس فعلا مجبوريم اين فرضيه را كنار بگذاريم! فرضیه ی دوم بر اساس تنوع تارها مطرح شده است. بسیاری از شبکه های تار عنکبوت تار هایی دارند که نسبت به تار های دیگر آن شبکه چسبندگی کمتری دارند. تار های غیر چسبنده در مرکز شبکه قرار دارند. همچنین تارهای شعاعی و رشته هایی که شبکه ی تار عنکبوت را به درخت یا سایر تکیه گاه ها متصل می کنند، غیر چسبنده هستند. برخی از پژوهشگران بر این باورند که عنکبوت ها هنگام حرکت بر روی شبکه ی تار، فقط روی این تار های غیر چسبنده راه می روند. ولی با نگاه کردن به عنکبوت ها در می یابیم که با آن که به نظر می آید که عنکبوت ها تار های غیر چسبنده را ترجیح می دهند، آن ها می توانند آزادانه بر روی شبکه ی تار حرکت کنند و بسیاری از تار ها، از جمله تار های خیلی چسبنده که از مرکز شبکه به صورت مارپیچ بیرون می آیند، را لمس کنند. فرضیه ی سوم این مورد (لمس تار های چسبنده) را توضیح می دهد. پای برخی از عنکبوت ها یک مکانیسم جدا کننده دارد. این مکانیسم باعث می شود که عنکبوت بتواند خیلی سریع خودش را از تار چسبنده جدا کند. یک سازگاری آناتومیک باعث ایجاد این مکانیسم شده است. هر پا به یک جفت قلاب خاردار و كشسان ختم می شود كه در راه رفتن به عنكبوت كمك مي‌كند. این قلاب ها به سطوح گياهان می چسبند و در راه رفتن بر روي اين سطوح كمك مي‌كنند. اگر چنانچه اين قلاب‌ها بر روي رشته‌هاي چسبنده تار عنكبوت قرار گيرند به آنها مي‌چسبند و جدا نمي‌شوند. اما قلاب دیگری نيز در بخش انتهايي پا وجود دارند كه با پرزهای خاردار و کشسان همکاری می کند تا پا را از رشته ی چسبنده جدا کند. این قلاب تار چسبنده را می گیرد و آن را در جهت مقابل می کشد، وقتی که قلاب آزاد می شود، قلاب‌هاي خاردار با به حالت اول بر می گردند و با شدت تار را رها می کنند و با استفاده از این خاصیت فنری پا را آزاد می کنند.